اينکه می گويند شخصيت های داستان، داستان را می سازند، هرگونه که می خواهند پيش می روند و اعتناييی به نويسنده ندارند و بعضی از نويسنده ها را به مزر جنون می رسانند، ياوه ای بيش نيست!
شخصيت ها تصاوير مرده ای بيش نيستند که ذهن و روابط متقابلشان را شما می سازيد.
برچسب: شخصيت پردازی
قهرمان و شخصيت پليد
اولين درس از سری درس هايي که قول داده بوديم!
داستان های کلاسيک، نياز به شخصيت پليد دارد آن هم از نوع اکتيو. تقابل قهرمان داستان و شخصيت پليد، گره های داستان را ايجاد می کند. اگر شخصيت پليد در اين مبارزه تنها عُمَرُکِ سرِ خيار باشد، کاه هم نبايد بار قهرمان اين قصه کرد.