اين دهان بستي دهاني باز شد
تا خورندهی لقمه هاي راز شد
لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی كن شتاب
گر تو اين انبان ز نان خالي كنی
پر ز گوهرهای اجلالي كنی
اطلاعیه
ضمن عرض سلام و آرزوی سلامتی و توفیق برای امت شریف سمپادی،
دفتر ارتباطات مردمی حضرت مخاطبی اردکانی(دامت اضافاته!) بر خود لازم میداند علت به روز نشدن وبلاگ در روز جمعه توسط ایشان را به اطلاع عموم ملت شریف پرور(!) برساند.
عذر خواهی
عذر خواهی میکنم….بنده سخت مشغول کار انتقالی مدارکم به دانشگاه جدید هستم…ان شاا… در فرصت بعدی جبران میکنم.کاری می کنم که غیرت مردان اصم و 81 ی بیان نوشتن یاد بگیرن
انتظار به پایان رسید
دست نگه دارید! دست نگه دارید!
شارژ اینترنت خود را برای 5 شنبه ها نگه دارید.
این فرصت را برای خندیدن از دست ندهید.
شبهای تهران- سانس دوم
دیشب پاتوق شهریور ماه، بدون گیر دادن برای داشتن مجوز به خوبی و خوشی برگزار شد ولی غایبان بزرگی داشت.
حالا تعارف رو مِذارم کنار، حالا دیه بَرا مَن توی هفته ای که 4 تا جلسۀ سمپادی ها برگزار مِشه، مِذارد مِرِد مشهدُ یزدُ اصفهانُ بندر خمیر؟؟؟ با خود شما هستم، بله خودتون.
ذکر محمد مخاطبی اردکانی رحـــمه الله علیه
آن جگر گوشۀ سمپادیان، آن سوختۀ جمال، آن گم شده وصال، آن غریق بحر وفا، آن تریکوپوش نارنجی، آن مقـبول درگاه MBA، آن تَرک نشین مرکب چیتگر، آن راهبر اردوی دراسله، آن ترکۀ نِی انبان، آن مخدَّرۀ خِدرِ قلیان، آن حافظ ثانی- محمد مخاطبی اردکانی- که موج مویش آلمانی شده و در سه تار زدن پنجه ای گرم داشت.
خوشحال باشيد!
از اين هفته يه نويسنده جديد داريم، آخرش نفهميدم که کی قراره بنويسه، به گمونم پنج شنبه ها!
اگر مشتری پاتوق تهران باشيد حتما شنيدن اسم «احسان مختاری» معروف به احسان الله، خوشحالتون می کنه چون قراره که خاطره تعريف کنه!!
خوش باشيد
سردبير
قانون پارتو
قانون پارتو(pareto law)
در سال ۱۹۰۶ یک اقتصاددان ایتالیایی به نام ویلفر دو پارتو در حین تحقیق راجع به توزیع ثروت در ایتالیا متوجه شد که ۸۰% ثروت کشورش در دست ۲۰% افراد است، او ۲۰% بانفوذ و ثروتمند را، اقلیت مهم و بقیه ۸۰% جمعیت جامعه را اکثریت کم اهمیت نامید.
هیچی
با این شاهکار اخیر آقای مخاطبی من ترجیح می دم چیزی ننویسم . باشد که تا دو هفته دیگر فرجی حاصل گردد 😉
راحله ميرعلمی
به خود آ
“اي خداي پاک و بي انباز و يار
دست گير و جرم ما را در گذار
ياد ده ما را سخن هاي رقيق
کان به رحم آرد تو را، اي خوش رفيق