دسته: مناجات

گوش دادن با فراغت

توضیح دادن با متانت

بررسی با دقت

تصمیم با عدالت

  قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام كه هر وقت در كوچه مان آوازت بلند میشود همه از هم میپرسند ” چه كس مرده است؟ ” چه غفلت بزرگی كه می پنداریم خدا تو را برای مردگان ما نازل كرده است .

قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یك نسخه عملی به یك افسانه موزه نشین مبدل كرده ام . یكی ذوق میكند كه ترا بر روی برنج نوشته،‌یكی ذوق میكند كه ترا فرش كرده ،‌یكی ذوق میكند كه ترابا طلا نوشته ،‌یكی به خود میبالد كه ترا در كوچك ترین قطع ممكن منتشر كرده و … ! آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی كنیم ؟

قرآن ! من شرمنده توام اگر حتی آنان كه ترا می خوانند و ترا می شنوند ،‌آنچنان به پایت می نشینند كه خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند . اگر چند آیه از ترا به یك نفس بخوانند مستمعین فریاد میزنند ” احسنت …! ” گویی مسابقه نفس است …

قرآن !‌ من شرمنده توام اگر به یك فستیوال مبدل شده ای حفظ كردن تو با شماره صفحه ،‌خواندن تو آز آخر به اول ،‌یك معرفت است یا یك ركورد گیری؟

ای كاش آنان كه ترا حفظ كرده اند ،‌حفظ كنی ، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نكنند . خوشا به حال هر كسی كه دلش رحلی است برای تو . آنانكه وقتی ترا می خوانند چنان حظ می كنند ،‌گویی كه قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. آنچه ما باقرآن كرده ایم تنها بخشی از اسلام است كه به صلیب جهالت كشیدیم

من…
تنها ترین آدم روی زمینم.

البته من همه آدمای توی دنیا رو ندیدم
ولی از بین اونایی که دیدم،
از همه تنهاترم.

البته این من

من نیستم.
تویی…

یا شایدم
تو منی.

اصلا بی خیال.

“ترجمه ي دعاي عرفه توسط دكتر علي شريعتي”
 
اگر به فرض كه هيچ دليلي بر حقانيت و صلاحيت امام حسين (ع) نباشد بعد آدم يك بار دعاي عرفه بخواند، مي شود به “حسين” ايمان نياورد؟ نشناسدش؟ عاشقش نشود؟ ديوانه اش نشود؟ آيا چنين چيزي امكان دارد؟
حمد و سپاس خدايي را سزاست كه تير حتمي قضايش را هيچ سپري نمي شكند.

ادامه خواندن فرازي از دعاي عرفه (راز و نياز عارفانه و عاشقانه امام حسين (ع) با خدا)

باز هم فرصتي ديگر تا با تو و تنها با تو سخن بگوييم
 براي آنكه براي يك گوش كاملا شنوا درد دل كنيم
براي آنكه دوباره عهدهاي گردوخاك گرفته را به خاطر آوريم
براي آنكه از تمام سختي ها و شكست ها به تو پناه ببريم
براي آنكه با هر يك بار صدا زدن، با هر يكبار ربنا گفتن، صد بار جواب بشنويم
براي پاسخ شنيدن سوال هاي بي پاسخ از دوست يا همكار ويا يك آشناي قديمي
براي آنكه حضورت را در هر حرف ودر هر گام احساس نماييم
 براي تسبيح فرشته هايت در وصف آنكه لايقش نيست
براي گذشتن از آنچه هر روز بوده : آب – غذا-  گناه
براي تشنگي، براي گرسنگي
براي سرزنش اشتباهات و براي شمردن تعداد دروغ هاي روزمره
 براي فرار از تظاهرو براي مهمان كردن تو درتنهايي هاي دلمان‎
 براي آرامش سحرگاهي
براي حس نياز به يگانه پروردگار
براي مرور همراهيت در ناكجا آباد هاي زندگيمان
براي حس صبر، بركت، نعمت، زندگي
براي نجات از آشفتگي ها و تنگناهاي تاريك زندگيمان
و شايد براي تمديد تاريخ انقضاي دلهايمان
و در يك كلام
براي احساس وجود كردن وقتي كه تو همراهمان باشي
شايد اين ماه ، ماه شروع دوباره اي از زندگيست…