به مناسبت اولين سالروز درگذشت استاد پرويز مشكاتيان

منبع: سايت خانه موسيقي

سی ام شهریورماه یاد آور کوچ ابدی استاد پرویز مشکاتیان، آهنگساز و نوازنده چیره دست سنتور است.
در اینجا یادداشتی به مناسبت پرواز هنرمند تاثیر گذار موسیقی ملی ایران استاد پرویز مشکاتیان به قلم محمد مخاطبی نوشته شده که در ادامه می خوانیم:

پگاه دوشنبه سي ام شهريور ماه از افق، مهري نمي تابيد. چكاوك ها نغمه اي سر نمي‌دادند و قاصدك‌‌ها مويه‌كنان خبري مي‌آوردند. خبري از پس پرده…
آري! لحظه ديدارت نزديك بود. گويي زير لب زمزمه مي‌كردي:
صبح است ساقيا، قدحي پرشراب كن    دور فلك درنگ ندارد شتاب كن
زان پيشتر كه عالم فاني شود خراب    ما را ز جام باده گلگون خراب كن
و چه سرمست اين باده گلگون را نوشيدي و عاشقانه به سوي جانان شتافتي!
در كنج صبوري ات بيداد اين زمانه سركش را تاب نياوردي! شيدايي ات براي سر نهادن بر آستان جانان آنقدر شورانگيز بود كه هنگام پر گشودن لبخند بر لب داشتي. آري! لبخند؛ چرا كه تو گلبانگ سربلندي بر آسمان سر داده بودي.
دريغ! در آستانه خزان باد خزان وزان شد و سرو آزاد موسيقي ايران را از ما جدا كرد.
رفتي و وطن من در بهت فراوان فرو رفت. نواي حزن و اندوه گنبد مينا را پر كرد و كاروانيان مقام صبري برايشان نماند. جان عشّاق به درد آمد و صبح مشتاقان به تيرگي گرائيد.
ديگر تا چه زمان ايران و ايراني بايد در جستجو و تمناي نغمه پردازي چون تو باشد؟
ديگر كيست كه چون تو آوا را به سماع در آورد و آئين دل انگيزي و شور انگيزي به فرزندان خطّه ايران مِهين بياموزد؟
ديگر چه كسي سرّ عشق را در گوش مشتاقانت نجوا كند؟

منتشرشده توسط

4 دیدگاه در “به مناسبت اولين سالروز درگذشت استاد پرويز مشكاتيان”

  1. سلام
    از کوچ استاد گفتی و بار دگر غم از دست دادن چنین دردانه ای را در آن بامدادین روز نحس، تازه کردی.
    اگر چه جسم استاد از میان ما رخت بربسته ولی هنوز و برای همآره تاریخ، نغمه چکاوکان، مویه قاصدکان، داد بیدادان،شیدایی مشتاقان بر آستان جانان و آوای سربلند گلبانگ کاروانیان با ما و تداعی گر یاد و خاطره این استاد بی بدیل سنتور ایرانی است. یادش گرامی و رهش پر رهرو باد.

  2. عشق در دل ماند و یار از دست رفت / دوستان، دستی که کار از دست رفت
    ای عجب گر من رسم در کام دل / کی رسم؟ چون روزگار از دست رفت

  3. سلام محمدخان مخاطبی عزیز.
    ساخته‌های استاد رو خیلی زیبا توی نوشته‌ت جا داده بودی. واقعا لذت بردم.
    و صد افسوس که قدر اینجور نعمتایی رو نمی‌دونیم. افرادی که شاید دیگه نظیرشون پیدا نشه.
    کاش می‌تونستی یه فصل جداگونه با عنوان «موزیک» توی لوتوس باز کنی برای معرفی اساتید موزیک ایران (خصوصا اونایی که هنوز «زنده» هستن) و برای بالا بردن سواد و سلیقه موزیکی خود ماها.
    فکر می‌کنم مورد استقبال دوستان قرار بگیره.
    ببخشید که از واژه‌ی «موزیک» استفاده کردم. به نظرم خیلی بهتر از واژه‌ی «موسیقی» باشه.

دیدگاه‌ها غیرفعال هستند.