دكتر عبدالحسين جلاليان يزدي

      دکتر عبدالحسین جلالیان متخلص به جلالی در یزد به دنیا آمد. پدرش محمد، مردی معمار و وارسته از تعلقات دنیوی بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرستان یزد به اتمام رسانید و تحصیلات عالی را در رشته داروسازی و تخصص امور آزمایشگاهی طبی در تهران به پایان رسانید و از سال 1330 در بهداری یزد به کار آزمایشگاهی مشغول شد.
از سال های اول دبیرستان زبانش به شعر باز شد و دیوان شعر او بالغ بر پنج هزار بیت به نام پله های سنگی منتشر شده است. همچنین وی شرح جلالی بر حافظ را در چهار جلد به نگارش درآورده است که شرح جامعی بر اشعار و گوشه ای از زندگی حافظ می باشد. علاوه بر این ها، اشعار محلی زیادی در قالب غزل و ترجیع بند سروده است و مقالاتی نیز نگاشته است.

     جلد اول كتاب معروف وي “پله هاي سنگي”  شامل پيشگفتار، غزليات، طرز جلالي، برگردان اشعار ارمني به فارسي، اشعار به لهجه يزدي ، مثنوي اميد و اعجاز و قطعات مي باشد.

    شعر زير از اشعار لهجه يزدي وي انتخاب شده. اميدوارم دوستان لذت ببرند.

    در ضمن براي خواندن اشعار ايشون ميتونيد به سايت ايشون (http://jalalian.ir/farsi/)مراجعه كنيد

     ماچ کاری

     دیشو دیدَمِش قَن تو دِلوم افتید و اُو شُد                    رفتم بِیخُکَش جَلدی پا تُن کِرد و جِلو شُد

     رَدِّش دو سه میدون را پاشَخ کِردَمو رفتم                گُم شُد نمیدونم تویِ جَنجالی چِطو شُد

     اونجا عاروسی بود مِثِّ نَقل وَرداری پیشتَر            رَف جزو دو سه وِیلَه گُرِختاو وِلّو شُد

     وختیکه وارِخ تاریکیِ کِفتِش را گِرِفتم                   گُف خاک تو سَرُم بیزا برم من خونه شو شُد

     تا رَف بِگَه چه دو تا ماچِش خوردم و افتید             گفتم چِدَه گُف بیخودی کَلِّم کَلَه تَو شُد

     گفتم آکِیُک زِشته بُلَن شو جِگرِت شَم                    ورخاس و تکون رختِشو و غُرغُر زد و رو شُد

    هر چَن که  «جلالی» دَروکِ مَشکا خیسونده              اما پاتُوَّش هِند واشد و یکباری هو شُد

    منبع: http://jalalian.ir/farsi/index.php?option=com_content&task=view&id=313&Itemid=37