انسان ها به شیوه ی هندیان بر سطح زمین راه می روند. با یک سبد در جلو ویک سبد در پشت. در سبد جلو، صفات نیک خود را می گذارند. در سبد پشتی، عیبهای خود را نگه می دارند. به همین دلیل در طول روزهای زندگی خود، چشمان خود را برصفات نیک خود می دوزند وفشارها را درسینه شان حبس می کنند. در همین زمان بیرحمانه، در پشت سر همسفرشان که پیش رویشان حرکت می کند، تمامی عیوب او را می بینند. بدین گونه است که در باره ی خود بهتر از او داوری می کنند، بی آنکه بدانند کسی که پشت سر آنها راه می رود به آنها با همین شیوه می اندیشد.
پائولو کوئیلو
خيلي قشنگ بود
بسيار زيبا
لذت برديم
دارم شدت لذت بردنم را توصيف ميكنم
آموختیم، عملش با خداست!
این خورزوخان هم عجب چرچیلیه ها!!!!!!!!!!