سلام، ” وقتي نيچه گريست” اسم رماني هست که بهتون معرفي مي کنم. علي رغم اسم ترسناکي که داره – نيچه- ارتباط کمي با فلسفه داره. کتاب داستاني خيالي درباره فردريش نيچه و رويارويش با دکتر بروير و زيگموند فرويد (پدر دانش روانکاوي) و روانکاوي نيچه به عنوان يه بيمار هستش.
خيليا روانکاوي را مساوي با روانپزشکي مي دونن، در حالي که روان کاوي يه گرايش فوق تخصصي از روانپزشکيه که شايد تعداد کسايي که تو ايران به شکل علمي روانکاوي مي کنن کمتر از تعداد انگشتان دست باشن. براي اينکه بدونين روانکاوي چيه و توش چي کار ميکنن اين رمان بهتون کمک ميکنه.
از طرفي با افکار فوق العاده نيچه هم آشنا مي شين: اميد بزرگترين مصيبت است. حقيقت خطايي است که بدون آن نميتوان زيست. دشمن حقيقت نه دروغ که ايمان است. آنچه دوست داريد، حس مطبوعي است که از عشق ورزيدن به آنها در شما ايجاد مي شود،شما اشتياق را دوست داريد، نه کسي را که اشتياق برمي انگيزد.و …
اين کتاب را بخونين و لذت ببرين.
به نظر من این کتاب می تونه برای جلسات بعدی حلقه یاد گزینه مناسبی باشه.
البته این در حد یه پیشنهاده.
با نظر داود موافقم.
آقای احرار، اسم نویسنده کتاب کیه؟ انتشارات؟
با سلام
راستش من خیلی علاقه مند شدم که این کتاب رو بخونم. دکتر میشه یه توضیح مختصری در رابطه با روانکاوی بدین و اینکه مورد استفاده این علم در کجاست؟
نویسنده کتاب اروین یالوم ، انتشارات کاروان البته انتشارات چشمه هم این کتاب رو به نام “و نیچه گریست” چاپ کرده.
روانکاوی (Psychoanalysis) به بررسی ارتباط بین مشکلات فعلی فرد وحوادث ابتدای زندگی و بیدار کردن ضمیر ناخود آگاه فرد می پردازه.
در افرادبا مشکلات کاهش اعتماد به نفس، افسردگی واختلالات مربوط به خوردن و جنسی کاربرد داره.
توضیح مفصله که اگه دوستان مایل باشن میتونم تو پست های بعدی کامل توضیح بدم.
جالبه!
اگه ممکنه در پست های بعدی منتظر توضیحات بیشتر هستیم.
پس این واقعیت داره که بیشتر عادات رفتاری و بیشتر حس هایی که الان ما نسبت به خیلی چیزا داریم برخواسته و نشآت گرفته از دوران طفولیت و کودکی مان هستش. جالبه!!