سلام به همه دوستان عزیز،
راستش خیلی وقت می شه که مطلبی ننوشتم تو وبلاگ، ولی خوب حس غریبی نسبت بهش ندارم. حس غریبم دوریه، اونم از یک عالمه دوست خوب، آره از شماها که همیشه خاطراتتون باهامه، یک عالمه خاطره خوب.
می نویسم که احساس کنم هنوز با شماهام، فاصله مهم نیست، مهم دله، که اونم فاصله حالیش نمی شه.
همیشه در مورد یکی از دغدغه های اصلی خودم واستون می نوشتم، محیط زیست و بلایی که ما انسان ها داریم به سرش میاریم. راستش یه چند تا مطلب هم مد نظرم بود که بنویسم، ولی دم آخری مهلت نشد. چون مطالب مربوط به ایران بود نخواستم به عنوان اولین پست هام در این سوی آب ها، از اینجا توی وبلاگ بگذارم. (پیش خودُم فکر کردم مِگِد این تازه به دورون رسیده هنوز پاش اون ور نرسیده، داره از کشورش بد مِگه، ولی خوب حقیقت رو باسی گفت.) (به راستی بعضی از ما انسان ها چقدر افکارمون مسخره می شه گه گاه، خودم رو می گم با این طرز فکرم نسبت به شماها، به خاطر این جسارت ازتون معذرت می خوام). ولی توی یک فرصت مناسب حتماً به اون مطالب هم می پردازم.
اوووووه چقدر قصه گفتم، بریم سر مطلب اصلی این پست، که موضوعش آشنایی با فرهنگ های مختلفه. تو این پست می خوام واستون از مراسم سال نو مردم سرزمین چین بگم.
امسال در تقویم چین سال گاوه که از 26 ژانویه شروع شده، ولی مراسم سال نو یک شنبه این هفته، مورخ 1 فوریه برگزار شد. می پرسید چرا؟ خوب اطلاعات بیشتر رو از Wikipedia بخونید.
مراسم از ساعت 12 ظهر به وقت محلی آغاز شد و به مدت 2 ساعت در زیر برف و باران در مسیری طولانی در خیابان های داخل محله چینی ها ادامه داشت. گروه های چینی اعم از مدارس، انجمن ها و بنیادهای مختلف به صورت دسته های جداگانه، کاملاً منظم و پشت سر هم به اجرای برنامه های نمایشی خود پرداخته و مسیر مشخص شده را طی می نمودند. موج عظیمی از مردم نیز در دو سوی خیابان نظاره گر حرکاتی چون نوازندگی گروهی، رقص شیر و اژدها، حرکات رزمی، و رقص های محلی بودند. دسته ها و گروه ها نیز علاوه بر اجرای نمایش، با تبریک و شادباش و پخش انواع شکلات ها سال نو را به بازدید کنندگان تبریک می گفتند.
نکته جالب توجه در این مراسم همکاری مسئولان شهر و اقشار غیر چینی با این مراسم بود. به گونه ای که بخش بزرگی از محله توسط پلیس بسته شده و در انحصار مراسم قرار گرفته بود. گروه های نوازندگی محلی غیر چینی نیز با پیوستن به این مراسم سعی در برگزاری هر چه با شکوه تر آن داشتند.
در این مراسم من با دوست بسیار عزیزم احسان، شرکت کردیم. جای همگی واقعاً خالی بود.
پس از اتمام مراسم اصلی که به آن Chinese New Year Parade می گویند جشن به داخل فروشگاه های بزرگ و سالن های مسقف کشیده شد. پس از گره زدن آرزوهایمان به درخت آرزوها به سمت محل های مختلف برگزاری جشن رفتیم که خالی از لطف نبود. سر زدن اژدها به همراه رقص و آهنگ به تمامی فروشگاه های چینی محله از دیگر مراسمی بود که به موازات جشن ها برگزار می شد.
به به… آقا سینا
میبینم از اونوقتی که رفتی اونور،نشانه هایی از ظهور یه ذره احساسات در اون قلب سنگی پدیدار شده
ولی با این حرفا و گفتن “دوست بسیار عزیزم احسان” نمیتونی حداقل منو … کنی و بقیه را نمیدونم، شاید بشه.
آخه بنده خدا! تو داری اونور حال و حولتا مُکُنی، دیه چرا به خیک ما مِبندی؟
در ضمن هر فحشو فضاحتی هم که دوس داشتی به ایران بیدی،شُغلُضمه ای بده.
اصلا رو در وایسی نکن. اینجا بچه ها همه پاین.
یه چیز دیگه هم بهت بگم بین خودمون بمونه:
اگه برزیلیها هم ااز این جور کارناوال های شادی را انداختن، از دس ندی
حتما برو بیبین و بازم ببند به خیک من.
خبرت داشته باشِم.
سلام، مسافر کوچولوی سمپاد
سعی کن که حداکثر استفاده رو از اوقات ببری و همیشه شادِ شاد باشی
بچه ها هم همیشه تو برنامه ها به یادت هسن
خوش باشی
سلام
جالب بود
نکنه تو مارو با فرهنگای مختلف آشنا کنی!!!!!!!
در ضمن همه به یادت هستند مخصوصا با حضور نایب بر حقت در همه برنامه ها(راکت بدمینتون)
سلام به همه،
احسان جون هر احسانی که حاج آقا احسانی نیست. (اولاً این احسان یه پسر گل دیگست مثل خودت، و در ضمن هیچ احسانی واسه من حاج آقا احسانی نمی شه) ولی خوب نمی دونم همه احسان ها انقدر خوبن، یا اینکه خوباشون نصیب من شده. در ضمن فکر کنم اون کارناوالی که می گی رو دیگه نشه اینجا پست کرد.(ولی اگه رفتم عکساشو واست می فرستمD:)
مادر جون ممنون، ایشالا شما هم همیشه خوش باشید.
فرزانه خانم خیلی با حال اومدی راکتو، کلی خندیدم. یادش به خیر، چقدر به من گیر می دادی همیشه به خاطر اون راکتا. خوش باشی عزیز.
و ممنون از همه که به یادمیت، من هم اینجا به یاد همتونم.
یا حق.
سلام سینا جون
مطلب بسیار جالبی بود. بازم از این پستا بالا کن.
همیشه خَش و خرم باشی.
به یادت هستِم.
سلام به عزیز دل
فرهنگ جالبی دارن. از همه جالب تر واسه من رنگ لباساشون هست که فوق العاده شاد هست و شادی مراسمشون رو چندین برابر میکنه، که در اکثر نقاط دنیا هم همین جوریه.
ولی من حاجی فیروز خودمون رو حاضر نیستم با هیچ کدوم از اینا که اوون بالا گفتی عوض کنم
و یا سفره هفت سین ایرانی
و یا صدای شاد سورنا در لحظه سال تحویل
و یا خواندن دعای سال تحویل ” یا مقلب القلوب و الابصار…”
و یا گره زدن سبزه در روز 13 عید
و یا …
راستش میخواستم بیشتر بنویسم ولی یدفعه خودم رو گذاشتم جای تو و دیدم که نمی تونم.
تا می تونی از فرصتی که داری حداکثر استفاده رو بکن. اینجا هیچ خبری نیست البته خبر زیاده ولی ما نداریم.
شاد و سرگرم باشی.
جالبه!ادامه بده.موفق باشی!!!