بعد از پشت سر گذاشتن یک روز کاری سنگین و یک ترافیک سنگین تر به مکانی می رسی که آدرسش را با ذوق و شوق در همین سایت قبلا به عنوان آدرس پاتوق به خاطر سپرده بودی. وارد می شوی، گروهی از افراد به ظاهر آشنایی را می بینی( و یا حتی به ظاهر ناآشنا) که هر کدام دو به دو با صمیمی ترین دوستان خود که در طول روز ممکن است تماما پیش یکدیگر بوده باشند سرگرم صحبت اند وتا آخر جلسه روال به این صورت است که توصیف شد و بعدش، شام خورده نخورده خداحافظ!
آری، اینجا پاتوق است!!!
به خودت می گی ای بابا! من این همه وقت گذاشتم فقط همین شام و دیگر هیچ؟!!
این شام رو که می شد خوشمزه ترش رو در یک محیط آروم تر خورد. با خودت فکر می کنی نکنه آدرس رو اشتباه اومدم؟ ولی نه درست اومدی.
آری، اینجا پاتوق است!!!
در ذهنت این سوالات نقش می بندد:
- آیا نمی توان کاری کرد که با صرف این همه وقت، پاتوق به نحو بهتری برگزار شود؟
- آیا بهتر نیست برای هر پاتوق همراه با اطلاعیه برگزاری آن در سایت، یک مدیر و یک موضوع جالب برای گفتگو تعیین شود، تا شاید جلسه به نحو بهتری برگزار و اداره شود؟
- چرا بعضی از افراد بعد از یک بار حضور در پاتوق دیگر تمایلی به شرکت در آن ندارند؟(پاتوق یک بار مصرف)
* آیا به خاطر حس بدی همچون اتلاف وقت است؟
* آیا به خاطر نامناسب بودن ساعت برگزاری آن است؟
* ……
- آیا شما تا به حال به این موضوع اندیشیده اید؟
- آیا به نظر شما انتظاری برای داشتن پاتوقی بهتر و پر بارتر بی معناست؟
ایول، حرف دل ما رو زدی. اولا زمان پاتوق، به نظر من مناسب نیست. چهارشنبه شب ها، پرترافیک ترین شب تهرونه. ما بجای برگزاری پاتوق در چهارشنبه شب ها می تونیم اون رو در شب های دیگر و حتی ظهر جمعه برگزار کنیم. ثانیا مشخص کردن یک مدیر و همچنین یک موضوع برای صحبت در جلسه پاتوق ایده مناسبیه که می تونه پاتوق رو از یک نواختی در بیاره.
به نظر من نیآمدن افراد می تونه دلایل زیادی داشته باشه ولی با انجام دو تغییر بالا می تونیم پاتوق ها رو جذاب تر و هدفمندتر کنیم و بدین وسیله شاید افراد تمایل بیشتری برای شرکت در پاتوق داشته باشند. امیدوارم مسئولین پاتوق در مورد این مساله هر چه زودتر تصمیم گیری کنند تا پاتوق های بعدی با هدف تر برگزار شود.
اولین سوالی که اینجا مطرحه اینه که هدف ما از اومدن به پاتوق چیه؟ واقعا به این فکر کردید؟ یا اینکه همین جور علی اللهی می آیم و وقتی تلف می کنیم و دیگر هیچ؟ باید فکری به حال این وقت گرانبهایی که از جمع داره تلف میشه کرد. ما که میآیم دوستان رو ببینیم خوب در کنارش یه صحبت سازنده، یه کار به درد بخور یا … انجام بدیم. توی برخی مواقع دیده میشه که یه عده جزمتلک پروندن به هم و مسخره کردن دیگرون کار دیگه ای انجام نمی دن. آیا ما برای اینگونه کارها به پاتوق می آیم؟
در مورد زمان برگزاری پاتوق من نیز با رجا موافقم. کی گفته که ما باید 4 شنبه شبها پاتوق رو برگزار کنیم؟ این که این یه رسم از طرف بچه های یزده به خودشون ربط داره. اونا که توی یزد مشکل 2 ساعت توی ترافیک موندن، شب دیر به خونه رسیدن(مخصوصا خانم ها توی این وانفسای تهرون)، ماشین بابا و دیر به خوابگاه رسیدن(مخصوص خانم ها) رو ندارند. چرا ما یه نظر سنجی نکنیم و یه زمان دیگه رو برای پاتوقمون انتخاب نکنیم. زمان پیشنهادی خود من هم ظهر جمعه است، مهم اینه که با دوستان دور هم باشیم، نمی خوایم که شکمامونو پر کنیم.
دوست عزیزم رجا، اشاره کرده بود که مسئولین پاتوق راه حلی بیاندیشند ، مساله اولیه اینه که ما اصلا مسئولی برای برگزاری پاتوق هامون نداریم. اولین کاری که باید انجام بشه اینه که یه مسئول با نظر همه بچه ها تعیین بشه.
بعد از تعیین مسئول باید موضوع مشخص بشه، که اون دیگه بستگی به سلیقه جمع داره و موضوع رو می توان با گذاشتن comment و نظر خواهی از همه تعیین کرد.(البته اگر دوستان لطف کنن و نظراتشو رو بدن) اینکه ما خودمونو دور نگه داریم تا بقیه راه حلی ارائه بدن شرایط رو، مطابق میل ما پیش نخواهد برد.(لطفا اگه با حرف های بالا مخالف یا موافقین نظراتتون رو بدین تا ما بدونیم آیا این مساله فقط برای ما یه دغدغه است یا اینکه ذهن شما رو هم مشغول کرده است؟)
به نظر من با برگزاری جلسات بحث و گفتگو هر کسی می تونه یه سری از افرادی را که دارای افکار ذهنی نزدیک تر به اون موضوع هسنتد رو بشناسه و حتی خارج از چارچوب پاتوق، با برگزاری جلسات گروهی به اون بحث بپردازند به عنوان مثال هم یه عده که به مسایل ادبی علاقه مند هستند می تونن یه کتاب رو معرفی کنن و جلسات هفتگی کتابخونی و نقد اونو برگزار کنن.( مخصوص افرادی که علاقه مندند) یا هر زمینه مورد علاقه دیگه.
راجع به اینکه چرا یه عده نمی آن هم چند دلیل می تونم بیان کنم:
1- یه عده به خاطر زمان نا مناسب پاتوق نمی آن. (مخصوصا خوابگاه دختران)
2-یه عده به دلیل ضعف ما افراد پایه ثابت در برقراری ارتباط با اونا و عدم توانایی ما در کشوندن اونا به جمعمون دیگه نمی آن.
3-یه عده هم بخاطر عدم توانایی خودشون در برقراری ارتباط دیگه نمی آن.
4- بعضی هم به دلیل دیدن رفتار نامناسب از یه سری افراد دیگه نمی آن.
تازه من یادم رفت یه چیز دیگه بگم، چرا ما نباید از اطلاعات بچه های گروه استفاده کنیم؟ چرا نباید مثلا علیرضا راجع به مسایل ساده و اصول اولیه مخابرات یه سری جلسه برای افراد علاقمند برگزار کنه یا خانم صنعتی راجع به کاری که برای جشنواره خوارزمی کرده یه توضیح مختصر و مفید بده تا شاید با تشکیل یه گروه علاقمند، اهداف بزرگتری مطرح بشه؟
در ضمن باز هم یادآوری می کنم تا زمانی که ما خودمونو کنار نگه داریم، تغییری داده نمیشه و وضع به همین منوال یعنی انفعال پیش می ره. مثل ما که توی این دانشگاه شریف هر آت و آشغالی بهمون بدن می خوریم و صدامون هم در نمی آد، در نتیجه روز به روز اوضاع بدتر میشه. همه پیش خودشون میگن چرا من؟ و هیچکی هیچ کاری نمی کنه. اینه که روز به روز بقیه مسایل هم بدتر می شه که نمونه هاشو توی جامعه زیاد می بینیم.
ما به خوبی این نظریه رو که توی ایران کار گروهی معنایی نداره رو توی گروهمون می تونیم ببینیم و باید براش راه حلی بیاندیشیم
ابر با برگ درختان می گفت:
چه تهیدستی مرد!
ابر باور می کرد.
ح.مصدق
به نطر من:
1-زمان فعلی برگزاری پاتوق، زمان خوبی نیست و من با تغییر این زمان موافقم.
2-صحبت در مورد موضوع خاص بسیار جالب و جذاب است.
3-انتخاب مدیر برای هر جلسه به برگزاری بهتر پاتوق کمک می کند.
سلام به همگی.
پاتوق وقتی درست شد تنها و تنها هدفی که داشت این بود که پاتوق باشه! به همین خاطر هیچ برنامه جانبی براش دیده نشد.
احساس شخص من اینه که اگه پاتوق را منوط به داشتن برنامه جنبی بکنیم باعث میشه که اگه یه زمانی برنامه جانبی نباشه پاتوق هم نباشه! و یا اگه کسی از برنامه جانبی پاتوق خوشش نیاد، اصلا پاتوق هم نیاد.
یه بار یکی با من صحبت می‌کرد که پاتوق چه هدفی داره، جوابی که بهش دادم این بود که شما وقتی میرین خونه اقوام چه هدفی دارید. پاتوق دقیقا این هدف را داره. پاتوق مهمونی خانواده سمپادی‌ها است.
امیدوارم برنامه‌های جانبی‌تون به زودی راه بیافته و ما هم استفاده کنیم.
– صادق
اولا با این گفته که هدف پاتوق معادل هدف رفتن به مهمانی است، موافق نیستم زیرا:
1-مهمانی رفتن اصولا تصادفی و بدون برنامه زمانی است ولی پاتوق برنامه زمانی دارد.
2-در مهمانی افراد، از یک طیف نبوده و اشتراکات زیادی ندارند ولی پاتوق جمع افرادی است که همبستگی بیشتری با هم دارند.
دوما: اگر اعضای پاتوق مرتبا در برنامه های مختلف بجز برنامه پاتوق همدیگر را ببینند، دیگر آمدن به پاتوق با این برنامه تکراری چه فایده ای دارد؟
امیدوارم که همه دوستانی که دغدغه بهتر برگزار شدن جلسات پاتوق را دارند، نظرات خود را مطرح کنند.
همین که من تو اون هفته حمزه را می بینم کافیه ؟
من که هدف بهتر و بزرگتر(؟) پیدا نکردم !
🙂
اول ابراز خوشحالی بکنم که آقای شایسته گر توی وبلاگ جمعی مان به یک دغدغه مشترک پرداخته اند نه مانند سردبیر محترم که اینجا را تبدیل کرده اند به Link Dump مهندسی پزشکی. چنان که به نظر من اصرار ایشان بر این روند اخلال جدی در هوبت وبلاگ ایجاد می کند. فکر می کنم اگر ایشان فقط یک روز در هفته آنهم در یک پست لینک های که به نظرشان ممکن است برای جمع جالب باشد را به اشتراک بگذارند لطف بزرگی به وبلاگ کرده اند.
اما پاتوف
اول فقط من به یک نکته اشاره بکنم که 100% با انتقال پاتوق ماهانه به جمعه ظهر بدرقم موافقم!
اما: دوم بنظرم پاتوق یعنی جایی که ما می دونیم می توانیم افراد خاصی -که به هر دلیل از کنار آنها بودن لذت می بریم- ببینم. دلیل بیشتری هم نی خواهد. همین که بتوانیم دوستانمان را ببینم و با آنها گفتگوهای بی هدف بکنیم کافی است. یعنی نفس گفتگو مهم تر از موضوع گفتگو است. به بیان دقیق تر فورم مهم تر از محتواست. اما مشکل اینحاست که اکثر بچه ها توی که تو پاتوق ماهانه شرکت می کنن پاتوق واقعیشون برنامه ها گروه کوه است. اینکه برنامه براشون تکراری می شه! البته بنظرم این مشکل با انتقال برنامه پاتوق به جمعه ها ظهر حل می شود. یعنی می شود حدس زد که تعداد بیشتر از بچه هایی می تونن توی برنامه جمعه شرکت کنند. وجود افراد بیشتری که احتمالا نمی تواننند در برنامه ها کوه گروه را همراهی کنند مشکل تکراری بودن را حل می کنه.
اما بنظرم باید این ذهنیت یزدیمان را خورده ای تعدیل کنیم که حتما هر وقتی صرف می کنیم باید دستاورد عینی داشته باشد. چه لزومی دارد که تو پاتوق حتما اتفاق خاصی بیافتد یا چیزی یاد بگیریم؟ به نظر من همین که با ماهی یک بار در جمع خانواده ی سمپادی ها باشیم، هر دفعه با یک سمپادی جدید آشنا بشیم، بخندیم، از هر دری سخنی بگیم، گفت و گوها بی موضوعی را دنبال کنیم، با هم شوخی کنیم … خودش کلی دستاورد است و برای توجیه یک برنامه کافی است.
. البته می شود برنامه ریز کرد بعد ساعت پاتوق یا روزهای خاص دیگری ما جلسات گپ داشته باشیم که با موضوعات از قبل اعلام شده و کمک یک مدیر جلسه ی عملا Work shop هایی تشکیل بدهیم که اطلاعات یا تجرباتمان را share کنیم!
منم با نظر سید موافقم.
به نظر من پاتوق اگر با همین هدف سطحی و بدون برنامه ریزی درست به کارش ادامه بده، رفته رفته مشتری های ثابتش را هم از دست میده. کما اینکه کم رنگ شدن حضور تعداد زیادی از سمپادی ها در این جلسات نشان دهنده همین مطلبه.
هدفمند کردن جلسات، تدارک برنامه های جذاب تر و ایجاد ارتباط بهتر بین اعضای ثابت و اعضای جدیدالورود در هر جلسه میتونه راه حل این مشکل باشه.
بنابراین قبل از اینکه دیر بشه باید به فکر راه چاره بود. (علاج واقعه قبل از وقوع!)
این موضوع میتونه اولین بحث جدی پاتوق در جلسه آینده باشه.
یا حق.
1-نظر مهدی در مورد بحث روی همین موضوع در جلسه بعدی پاتوق، بسیار جالبه! من موافقم که جلسه بعدی در مورد این موضوع صحبت کنیم. امیدوارم همه در مورد این موضوع فکر کنن و در جلسه بعدی بتونیم به یک جمع بندی خوب برسیم!
2-آقای غالبی! اگر هدف پاتوق،فقط، دیدار دوستان است، ما می تونیم همین هدف را در دیگر برنامه ها مثل برنامه کوه یا سینما یا پارک دنبال کنیم. تازه در یک محیط بهتر!!دیگه برگزار کردن پاتوق چه فایده ای داره؟
3-ما بدنبال هدف کلان و آنچنانی نیستیم. به نظر من، روند فعلی برگزاری پاتوق با وجود دیگر برنامه ها،جذابیتی نداره! باید یه فکری کرد که این جلسات یه چیز تازه تر و اضافه تر از دیگر برنامه ها داشته باشه.
banazre man patogh jayi ke dosta hamo bebinan va an shakhsan hatta ye lahze tanha namondam onja .onja dige be khode amaam rabt dare ke cheghdar ba baghiye ertebat bargharar kone .dar asl baraye didane dostane hatta to ye mehmoniha ham injory in ke ke tanha bemoniyo hoselat sar bere be ertebatat khodet bastegi .indafe moarefe nadasht va yekhordede bad vali ye barnamye sabet baraye patogham bimazast age bahsi bashe khobe vali na inke ye marasm khoshk bahse ma haminori inghad khandeo saroseda dashtin ke in neshon mide patogh baraye hamekhobe be sharty ke varede jam beshan fek konam shamo kenare dosti bokhori ke 1 mah nadidish kheyli behtar az khirdane sham to ye jaye mofasaltar bashe dar asl patogh baraye didane dostaye ghadimi va ashtaniye ba baghiye sampadiyast ke kheyli hob ta alan ejra shode
خانم گلشید کسی با اصول اولیه پاتوق یعنی دیدن دوستان قدیمی و آسنایی با افراد جدید مشکلی نداره ما به دنبال یه راه حلی برای استفاده بهتر از وقتمون توی پاتوق هستیم ، این موضوع بحث و این چیزا که مطرح میشه مربوط یه قسمتی از زمان پاتوقه نه همه وقت. در ضمن به نظر من توی همین بحث ها بهتر میشه افراد جدید رو به میدون کشید و باهاشون آشنا شد.
اینکه گفتین یه لحظه تنها نبودین من هم همین جور بودم و حتی گاهی به صورت همزمان به حرف های 2،3 نفر گوش می دادم ، ولی این باعث نشد تا یه عده که جدید اومده بودن حس خوبی تسبت به پاتوق داشته باشند.هدف ما جذب افراد بیشتره .
با سلام خدمت آقا حمزه
منظورتو در مورد گفتگوهای بی هدف نفهمیدم! اگه گفتگوی بی هدف اون چیزی باشه که من برداشت کردم، فکر نکنم بیشتر از یک ربع طول بکشه و چه اشکالی داره در کنار این گفتگوهای بی هدف، گفتگوهای هدفدار هم داشته باشیم. من همانطور که قبلاً گفتم با عوض کردن روز پاتوق موافقم ولی فکر نکنم این مشکل با تغییر روز پاتوق حل بشه.
در جواب به خانم صنعتی باید بگم که شما در کامنتتون گفتید که داشتن یک برنامه ثابت برای پاتوق بی مزه هست. من با حرف شما موافقم ولی به نظر من الان روند پاتوق، یکنواخت و ثابت است و نیاز به تغییر در آن حس می شود. اگر ما برای هر جلسه یک موضوع متفاوت و جالب را برای بحث و گفتگو انتخاب کنیم پاتوق از این یکنواختی و ثابت بودن بیرون خواهد آمد.
آفرین…
حالا یه دست مرتب برای بچه هایی که توی بحث شرکت کردن. بزنید.
البته منم کلی حرف دارم که فعلا بماند.
در مورد اینکه آیا این پاتوق با این روش ریزش داره یا نه فکر کنم بهتر است یه نگاهی به پاتوق یزد بندازید که الان یه تعداد جلسه از شروعش گذشته! پاتوق‌هایی که با تعداد کمتر از انگشت دست برپا بود و حالا که زیادتر شده.
به نظر من داشتن برنامه کنار پاتوق بد نیست به شرط آنکه خود پاتوق روی هوا نره و کله پا نشه و فرع فدای اصل نشود. این همیشگی بودن پاتوق خیلی خیلی مهمه.
فرهنگ معین در تعریف کلمه پاتوق می‌گوید:
پاتوق: محلی که همیشه عده‌ای گرد هم می‌آیند.
و الیتع تعریف جامعه‌شناختی از پاتوق از کتاب سهم پاتوق‌ها در نوسازی ایران: پاتوق یا محفل به لحاظ جامعه‌شناختی به محل اجتماع عده‌ای از افراد، منتقدان، ادیبان و روشنفكران اطلاق می‌شود كه بدون وجود آیین‌نامه، قواعد و قوانین در حاشیه حیات رسمی جامعه به تشكیل اجتماعاتی اقدام می‌كنند.
اسم کتاب اشتباه شد، اسم صحیح کتاب «پاتوق و مدرنیته ایرانی» نوشته «تقی آزادارمکی» است که انشارات لوح فکر در ۸۴ آن را منتشر کرده است. یک مقاله که در مورد این کتاب در روزنامه شرق منتشر شده بود را برای مطالعه در لوتوس گذاشتم. بد نیست بخوانیم.
والا چي بگم!همتون راس ميگين و لي داود بيشتر حرف زده حتماً بيشتر راست ميگه!(داود عصباني نشو ولي خيلي نوشتي حوصلم نشد همشو بخونم ولي حرفاتو قبول دارم)
ميتونيم به طور آزمايشي اين كارو بكنيم.
با شنبه يا سه شنبه يا جمعه به شرطي كه به برنامه كوه لطمه نزنه موافقم آخه كوه يك هدف بزرگ داره و اون ورزشه.
راستي وقتي برنامه وسط هفته مثل سينما يا تاتر داريم ديگه پاتوق نداشته باشم كه از جذابيت برنامه ها كم نشه.
اينجا هيچکي با برگزاري منظم پاتوق، مشکلي نداره و هيچکي هم سعي نداره که تيشه به ريشه پاتوق بزنه.
هيچکي هم با تعريف آکادميک يا فرهنگ لغتي پاتوق مشکلي نداره. البته اينجا کسي از “منتقدان، روشنفکران و اديبان ” نيست و همه جز ” عده اي از افراد” محسوب مي شوند.
حرف ما اينه که از اين منبع عظيم فکري استفاده بهتري بکنيم تا نه تنها افراد جديدي که ميآن به چالش کشيده و در نتيجه زودتر جذب گروه بشند بلکه يه شناخت بهتر، يه اگاهي بيشتر براي بقيه افراد به وجود بياد.
اينجا مساله اينه که ما چه راهکارهايي ميتونيم ارائه بديم که يک نفر که دفعه اولشه مي آد پاتوق و با بسياري از بچه هاي حاضر در پاتوق آشنا نيست و کمي هم درون گرا هست چگونه با بقيه ارتباط برقرار کنه و تمايل به حضور مجدد داشته باشه.
لطفا اگه راهکار ديگه اي دارين ارائه بدين.
من در اينجا از آقاي مختاري مي خوام که قسمتي از اون بسيار حرف نزده شون رو در اينجا بيارن تا ما نظر ايشون رو به عنوان يکي از صاحب نظران بدانيم.
در ضمن شرکت در اين بحث کف زدن و سوت زدن هم نداره، فقط يه مقدار اراده براي زدن حرف مي خواد که متاسفانه اين روزا حتي توي جامعه هم کمتر ديده ميشه.
نکته دیگه ای که لازمه روش تاکید کنم اینه که برای همه ما، پاتوق اصله و بقیه برنامه ها فرع اند و اگر قرار باشه که به عنوان مثال پاتوق روز جمعه برگزار بشه به هیچ عنوان با برنامه کوه ادغام نخواهد شد و تنها زمان برگزاری اون – اگر دوستان مایل باشند – عوض میشه. سوتفاهمی پیش نیاد.
با سلام و درود به همه دوستان، همانطور که آقا داوود و بقیه دوستان گفتن پاتوق اصله. به نظر من صحبت راجع به پاتوق و اهداف اون فی نفسه خوبه و خیلی خوبه تا راه‌های جدیدی هم تجربه بشه تا علاوه بر صحبت، در عمل نیز با سعی و خطا بدون اینکه اصل از بین بره بهترین راه به دست بیاد و روز به روز هم بهتر بشه. در عین حال ما هم در یزد از این تجارب جدید تهران کمک بیگیرم.
چیزی که مهمه یک مقدار خلاقیت و هوشمندیه تا حتی المقدور استفاده از ظرفیت پاتوق به صورت غیر مستقیم و بازیگونه و جذاب باشه تا در عین اینکه ماهیت اون عوض نمشه بتونم اهداف مثبتی را بر اون بار کنم (بدون شکست کمر اون) و در کوتاه مدت یا دراز مدت بهره برداری مستقیم نیز داشته باشم.
پس بحث و فکر و مطالعه در این زمینه برای هدف یابی یا هدف گذاری و بعد نحوه اجرا و بهره برداری قدم اول در این راه هست که در خود پاتوق نیز میتونه به بحث گذاشته بشه. البته یک نفر نیز باید مدیر و جلسه گردان قوی نیز برای اینکار انتخاب بشه که ضمن استفاده از نظر همگان بیتونه به خوبی جمع‌بندی کنه.
داشتن منشور اخلاقی و رعایت خط قرمزهای اخلاقی، اجتماعی و سیاسی نیز برای بقای پاتوق بسیار مهمه.
درباره پاتوق قبلا در لوتوس نیز بحث های خوبی شده که اونها را هم شاید بد نباشه بیبیند.
با آرزوی شادی و به روزی همگی
امیدوارم با نظرات بچه ها پاتوق روند رو به رشدی را در پیش بگیره و به تعداد اعضای ثابت و موقتش اضافه بشه.
فقط به نظر من تغییرات باید تدریجی و ملایم باشه و با توجه به رای اکثریت بچه ها و نه یک عده خاص این تغییرات اعمال بشه
انشالا توی اولین پاتوق، این موضوع مطرح شده و از بچه ها نظرخواهی میکنیم.
نتیجه چی شد؟