یکی از چیزهایی که از یک دوست آمریکایی یاد گرفتم تشکر کردن و گفتن از ویژگیهای مثبت افراد بدون رودربایسی است. رد شدن از این باور غلط که اگر ازش تعریف کنیم به اصطلاح پر رو میشود. یا ترس از اینکه جنبه تعریف شنیدن را نداشته باشد.
بله میخواهم از یکی دوستان بگویم، که حقیقتا یکی ستونهای انجمن سمپاد در تهران است. این پسر خوشتیپ، از خوشرو ترین و خوشمشربترین بچههای گروه است. با اینکه بسیار شیطنتآمیز شوخیهای مکرر میکند اما رفتارش کاملا محترمانست. آرام و با جنبه است؛ با ظرفیت و انعطافپذیری فراوانی دارد که بدون آن کار گروهی بسیار سخت است. به این راحتیها نمیتوان از کوره درش برد. چناچه علیرغم تمام گیرهای امروز من چندتا شوخی با لبخند تحویل من داد.
خوب البته ویژگی اصلی که او دارد و من می خواهم به آن اشاره که نه اینها که مسئولیتپذیریاش است. من بی اغراق بنظرم مسئولیتپذیر ترین عضو گروه است. شاید اگر همت و تن زیر بار مسئولیت گداشتن او نبود گروه کوهمان که بنظرم نشان زنده بود و روح حیات بخش انجمن است

پا نمیگرفت. بجز امروز که با تاخیر رسیدم من معمولا همیشه قبل از ساعت قرار کوه به محل میرسم. اما همیشه او قبل از من رسیدهاست. حتی یادم است که یکبار او از یزد بخاط برنامهی کوه به تهران آمده بود که نظم گروه به هم نخورد.
از شرایط سخت مسیر گفتنش و اعلام اینکه مسئولیت را نمیپذیرد هم به نظر من نشان از مسئولیت پذیری بالایش است. بنظرم چند ماه آینده که او برای ادامه تحصیل در مقطعPhD به British Colombia university کانادا خواهد رفت باید چند نفری به صورت جدی به داوود کمک کنیم تا جای او خیلی خالی نماند.
آقا سینا، آقا سینا، خیلی کارِت دُرسته!
من کاملا با حرفای حمزه در مورد سینا موافقم. سینا رو بزرگتر از خودم دیدم تو دیدیش در مورد مسائل سمپاد و کار گروهی. این حس رو نسبت به بقیه 021یها هم کم و بیش دارم و این باعث افتخارمه که با شما دوستم. واقعا وقتی شنیدم که سینا رادمرد به زودی برای تحصیل میره کاناده نمیدونستم خوشحال باشم یا ناراحت.دلایل این حسم هم که کاملا معلومه. به هر حال رفتنش برای رشد بیشترش مفیده و هرکدوممون هم که بیشتر رشد بکنه، باعث رشد کل میشه.
میخواستم در اینجا از احسان الله ، داوود ، محمد مخاطبی و بقیه عزیزان که نامشون برای به خاطر آوردن کلی صفت خوب کافیه هم تشکر کنم. همتون گلید ولی عمرتون گل نباشه
یکی رادمرد است وسیناست او همیشه حواس جمع وبیناست او
بُود پایه کوه و دربند او دمادم پر ازشور و لبخند او
به علم مکانیک over گشته است همی عازم ونکوور گشته است
سینا جون دوست داریم. من که دیگه چند قبضه دوست دارم.
فامیلی،رفاقتی،هم ولایتی،هم مدرسه ای(راهنمایی و دبیرستان)،هم دانشگاهی…..
آقای رادمرد واقعا یه عالمه تشکر
با سلام فراوان و عرض ارادت خالصانه به همه دوستان عزیزم،
الان که دارم این کامنت رو میگذارم نمیدونم با کدوم دستم تایپ کنم با کدوم دستم اشکامو پاک.(از اون شوخی های بی مزه همیشگیم)
از این تیکش جدیه به جان خودم:
من خودمو اصلاً مستحق چنین لطف هایی نمی دونم. اینها همه لطف و عنایت های شما دوستان گلمه که در حق من دارید و داشتید و از خدا می خوام که توانایی پاسخ گویی این همه محبت از جانب شما رو بهم بده. مطمئن باشید که خوبی از خودتونه.
اینو قبلاً گفتم و باز هم میگم:
حضرت امیر (ع) می فرمایند:
یکی از بزرگترین سرمایه های زندگی انسان داشتن دوستان خوب است.
به خودم افتخار میکنم که چه سرمایه دار بزرگیم.
بدون شما من هیچم. هم اکنون و همیشه نیازمند وجود سبزتان هستم.
به نظر من هرکسی اگه روز جمعه در برنامه درکه بود، به حرفای آقای غالبی ایمان می اورد، واقعاً من اگه جای سینا بودم، از کوره در مرفتم. بنابراین جا داره که مثل بقیه دوستان از سینا تشکر کنم.