تحلیلی از جامعه و تاریخ ایران

5 دیدگاه در “تحلیلی از جامعه و تاریخ ایران”

1. متشکر علی جان از ابراز لطفت. از خوانندگان یه تقاضا کوچک دارم. لطفا ده صفت خوب و ده صفت بد (اگر هم ده تا نبود هر چند تا که میتونین ) ایرانیان را که به نظشون میرسه (لطفا با مصداق تاریخی یا اجتماعی) برای بحث ها بعدی مطرح بفرمایند.

2. آقای نجفی عزیز، ممنون از پستها و موضوعات خوب و جالب شما.
   من به نوبه خودم ایرانیان رو مردمی ساده انگار و تنبل میشناسم. شاید ساده انگاری و سادگی رو بشه به عنوان صفت خوب هم پذیرفت ولی من اینطور فکر نمی کنم. وضع رواج علم و رو آوردن ما به تکنولوژی و تمرکز بر راههای مبتنی بر دانش برای حل مشکلات جمعی و فردیمون ،بهترین توجیه صفتهای یاد شده از طرف بنده است. نظر دوستان رو نمی دونم.
   بازم ممنون

3. با سلام به دکترهای عزیزم،
   خیلی قشنگ بود، هم سخن اول و هم شعر و هم کاری که در پیش گرفتی علی جون،
   من 10 تا رو که الان پشت سر هم نمی تونم بگم ولی هر موقع موارد دیگه ای یادم اومد اضافه میکنم، از دوستان هم تقاضا دارم که نظراتشون رو ارائه بدند.
   موارد خوب:
   اینکه هنوز خوشبختانه به خوانواده اهمیت می دیم و روابط خوانوادگی و صله رحم رنگ و روی خودش رو از دست نداده، اینکه احترام ها در بین افراد تا حد بسیار خوبی رعایت می شه از جمله احترام به بزرگان، پدر و مادر و اساتید. و خیلی خوبی های دیگه که الان حضور ذهن ندارم.
   موارد بد:
   اول اینکه ملت به نسبت تنبلی هستیم (توی تاریخ هر موقع زور بالای سرمون بوده به جایی رسیدیم، و الان هم که شکممون به نحوی سیر میشه دیگه نسبت به اطرافمون، جامعه و عملکردهای دولتمون دم نمی زنیم (که این موضوع رو سردم داران حکومت هم به خوبی می دونند))، دوم اینکه خیلی خودمون رو تحویل می گیریم و هی میگیم نژاد آریای و سرزمین پارسی و از این حرفها و فقط افتخارات تاریخیمون رو جایگزین سستی و عقب افتادگی الانمون می کنیم(به نوعی سرپوش میگذاریم)، سوم اینکه به حای اینکه مسیر پیشرفت دیگران رو سرلوحه کارهای خودمون قرار بدیم و سعی کنیم نردبان های ترقیمون رو مشابه اونها بنا کنیم خود اون افراد رو قربانی پیشرفت خودمون می کنیم و دوست داریم که از نردبان آماده شده اونها بالا بریم (این همون دزدیه که بین ماها رواج داره و قضیه 60 میلیون دزد رو شکل داده). چهارم اینکه خیلی ظاهر بینیم و به اصطلاح عقلمون تو چشممونه (که می تونه نتیجه سادگیمون باشه که هادی آقا اشاره کردند) پنجم اینکه خیلی چشم و هم چشمی بینمون رواج داره و واقعاً به چیزهایی اهمیت می دیم که هیچ ارزشی نداره و چیزی که بد جور داره همه گیر می شه تجمل گرایی و اهمیت به ظواهر و تجملات زندگیه که به راحتی می شه در اطرافمون دید(مثال بسیار سادش توی مسائل مربوط به ازدواج و مهریه و از این جور چیزهاست) مورد بعدی پایبد بودن به یک سری سنتهای بدون پایه و اساسه که دستخوش تجمل گرایی هم شده(مثال قبلی در این مورد هم صدق می کنه). (موارد آخر متأسفانه توی شهر خودمون بیشتر رواج داره)
   امیدوارم فکر نکنید که من نیمه خالی لیوان بینم بلکه اعتقاد دارم باید ابتدا بدیهامون رو اصلاح کنیم و بعد به پرورش خوبیها بپردازیم چون تمرکز روی خوبیها ما رو مغرور می کنه همون جوری که الانشم هستیم.

4. آقای حسن نراقی در کتاب “جامعه شناسی خودمانی : چرا درمانده ایم؟” به صورت اجمالی، به معرفی تعدادی از عادات ناصواب ما ایرانیان پرداخته اند. ان شا الله روز یکشنبه 28 مهرماه خلاصه آن کتاب توسط اینجانب قلمی می شود.

5. من درباره یکی از گزینه هایی که سینا جون اشاره کِرده مُخوم انتقاد کنم اینکه ما آدمهای تنبلی هستیم درست ولی اینکه گفتی وقتی شکمِمون سیر مِشه دیه کاری به کار هیچکه ندارِم به نظرم اشتباهه چون برعکس بر اساس سفارشی که رضا خان به پسرش کِرد و اونم بهش عمل نَکِرد: “اگر می خواهی بر ملت حکومت کنی آنها را گرسنه نگه دار” چون وقتی کسی خانواده گرسنه داشته باشه باید به فکر نون شبش باشه و کاری به کار سیاست و … نداره!!!

   یه مورد که به نظر من مِشه از اون به عنوان صفت بد ما ایرانیها ازش یاد کِرد، رودرواسی داشتن ما ایرانیها هه که گاهی تا پای حق و ناحق شدنم پیش مِرَه!!!

دیدگاه‌ها غیرفعال هستند.