ماهِ اخلاق

اين دهان بستي دهاني باز شد
تا خورنده‌ی لقمه هاي راز شد
لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی كن شتاب
گر تو اين انبان ز نان خالي كنی
پر ز گوهرهای اجلالي كنی

طفل جان از شير شيطان باز كن
بعد از آنش، با ملك انباز كن
چند خوردي چرب و شيرين از طعام
امتحان كن چند روزي در صيام
چند شبها خواب را گشتي اسير
يك شبي بيدار شو دولت بگير

عِرقِ مسلمانی و رحمتِ ایزدی ما را بر آن می دارد تا ماه پروردگار را غنیمت شمرده و از خوان او لقمه ها برگیریم و روح خود را فربه تر و نفس خود را نحیف تر سازیم، و در این ماه میمون بیاموزیم که می توان و می باید لب از خوردن و آشامیدن فرو بست، می توان و می باید هر سخنی را نگفت گرچه توانا به گفتن آن باشیم، می توان و می باید هر کلامی را نشنید اگرچه قادر به شنیدنش باشیم و در یک کلام، می توان و می باید هر کاری را انجام نداد، اگرچه توانایی انجام آن کار را داریم. و از هم اکنون فرا گیریم که اگر صاحب علمی، ثروتی، قدرتی، جمالی و یا هر حسنی دیگر هستیم بایستی صاحب اخلاق آن هم باشیم. فرد عالم نباید از علمش هر بهره ای را بگیرد همانطور که فرد ثروتمند یا قدرتمند نبایستی هر عملی را با ثروت یا قدرتش انجام دهد. جامعه اخلاقی، به ثروتمندانی نیاز دارد که اخلاق ثروتمندی را کسب کرده باشد، به قدرتمندانی نیاز دارد که اخلاق قدرت را فراگرفته باشد و محتاج سیاستمدارانی است که اخلاق سیاست را یاد گرفته باشد. به امید آن که در این ماه به این رکن رکین و حبل متین دست یابیم. ان شاء الله

و الله ولی التوفیق

سید علیرضا نظام الحسینی

دهم شهریور ماه 1387